Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Susan
Het blijft dus wisselend. Morgen eerst de da maar even laten kijken en aanhoren wat zij er van vindt. Wie weet is de ab inmiddels toch aangeslagen. Zo niet, weet ik genoeg…….
Drenthe, Midden Drenthe om precies te zijn.
Laat dat beetje maar rustig weg. Het is zoo typisch. Het ene moment heb ik een superblije caaf, lijkt er niet zoveel aan de hand, maar het volgende moment is ze echt ziek. Net naar wat urine gekeken en die was heel troebel, beetje gelig wit. Nu weet ik dat urine bij cavia's sowieso niet helemaal helder is, maar dit was wel heel extreem. Helemaal omdat het vanmorgen wel helemaal helder was.
Ze hebben intussentijd wel weegbree en een beetje zuring gehad.
Wat ik vooral heel raar vindt en wat er ook wel zielig uitziet, is dat haar ademhaling, als het dat al is, zo schokkend gaat. en het valt me op dat ze zovaak likt aan haar buikje en lager. Lijkt mij een teken dat het wel zeer doet.
Ik wil niet dat ze pijn heeft, dat staat bij mij echt voorop, maar zoals ik er nu tegenaan kijk, wil ik haar zeker nog een kans geven, maar voor hetzelfde geld is ze vanavond of met een uur al, hartstikke ziek en zielig. Zo gaat het namelijk steeds.
Ik snap niet precies wat voor schrokje je bedoeld.
Ik zie ook wel eens schrokjes ,juist bij de oudere cavia's als ze slapen. Mijn Tooske schiet zwaar in de stress als ik haar nagels moet doen en dan heb je ook van die stuipjes ,maar dan anders.Dan knip ik haar maar zo snel mogelijk ,want die stuipjes zijn wel wat riskanter.
Laat je niet misleiden door een zieke cavia. Op schoot bijvoorbeeld zullen ze zich altijd van hun beste kant laten zien .Pas als ze niet in de gaten hebben dat je in de buurt bent dan zie je ze soms ineens slechter worden.Dat is hun natuur.En juist als ze zo lief op schoot waren maakte dat de keuze tot euthen een flink stuk moeilijker.Bij autopsie naderhand bleek dan wel altijd dat ik er wel goed aan had gedaan ,maar daarmee is je schuldgevoel nog niet weg.
Jammer dat je in drente woont anders had ik je wel kunnen helpen met Carprofen.
en… ik heb nog nooit bij een cavia heldere urine gezien ,er zit altijd wel wat van die wittige “meuk” doorheen .
Ik zie ook een vrolijke cavia als ze eet, of ik had het hok vanmiddag even ergens anders neergezet, zodat er wat meer licht was voor foto's en toen was het ineens rennen en vrolijkheid ten top.
Inderdaad, ze was volop in beeld.
Die schokjes, bij de dierenarts deed ze het ook en zij zei dat het door de stress kwam, maar thuis is er geen sprake van stress lijkt me.Ik heb het idee dat ze dan aan het persen is, of dat het gewoon toch meer zeer doet dan ik zo op het eerste oog kan zien. Ik ben geen expert, maar heb helaas al meerdere caafs gehad met blaasontsteking. (en weet er intussen wel iets van)
Ik weet bij paarden dat als ze buikpijn hebben (koliek) dat ze vaak trappen naar hun buik en er alles voor willen doen, om er met hun mond bij te kunnen. Ditzelfde zie ik toch ook wel bij mijn caafje.
Vrijdagmiddag had ik mijn beslissing eigenlijk al gemaakt; ik had een poosje achter de pc gezeten, staat in mijn slaapkamer, en zag toen ik de kamer inliep, waar ook het hok staat, dat ze echt heel zielig leek.
en over die urine, ik had het idee dat er gruis inzat.
Ik ben dus donderdag met een verhoogde dosis begonnen, weet jij of nu, of beter gezegd morgen, te zien moet zijn of het nu wel aanslaat?
Wat het zo verrekte moeilijk maakt? Ze is de liefste cavia die ik ooit gehad, heb; super makkelijk, aanhankelijk, enz enz.
En dat schuldgevoel, tja ik voel me er rot onder en vraag me toch echt af wat ik fout heb gedaan.
Ja ik heb bijgeleerd, zeker ook door dit pb, maar ik deed altijd zoals ik dacht dat goed was en dacht dat het moest.
Wat een … beslissing is dit, verschrikkelijk!
Ik had al iets geschreven ,maar schijnbaar iets verkeerds gedaan :-(
Susan , probeer niet al teveel te piekeren ,je kan er nou eenmaal niks aan doen.Morgen zullen hopelijk de stukjes op zijn plaats vallen.
De grens lag voor mij niet financieeel. Het is net wat de grens van het acceptabele is.En ook helaas om alleen je verstand te gebruiken ,want je gevoel neemt écht een loopje met je in dit soort situaties.
groet,
Irene
Ik laat wél die foto's maken en wél de urine controleren. Ik denk dat dat de doorslag moet geven, want het gaat nu dus echt heel goed met de dame.
En dan heb ik ook zekerheid. Want ik weet nog steeds redelijk zeker dat ik zo'n operatie niet aandurf. De da zegt wel dat de prognoses dan goed zijn, maar toch en wie zegt mij dat ze de narcose goed overleeft?
Ze weet volgens mij dat morgen een belangrijke dag is. Ze eet, ze rent ze is weer, maar dat was ook al eerder, weer haar dominante zelf. (alleen zag ik vandaag wel dat ze rende met een ingetrokken buikje, maar dat doet ze nu ook niet meer, raar beest)
En als ik zekerheid had dat dit goed afliep, ging ik wel door tot het uiterste, maar die kan niemand me geven en eerdere ervaringen waren ook niet positief. en zover door als toen? Dat wil ik een cavia nooit meer aandoen.
Operaties aan de blaas zijn riskant.
Zelf zou ik het niet meer doen aangezien ik zelf een cavia ben verloren ,maar daartegen begreep ik dat het bij Saskia wél goed is gegaan .Ik moet wel zeggen dat het in mijn geval een beer was en het steentje klem zat (4 verschillende artsen hebben het geprobeerd om het er uit te krijgen) , bij zeugjes zijn de vooruitzichten wel iets beter .Maar hun conditie moet wel een beetje redelijk zijn.
