heej Susan, misschien heb je wat aan het verhaal van mijn Iwi… Zij had een tijdje terug ineens pijn bij het plassen. Omdat ik al een zeug heb die al een jaar lang een heel klein steentje in haar plasbuis klem heeft zitten, ben ik er heel erg alert op. (Deze zeug heef diverse spoelingen gehad, maar het steentje zit muurvast, gelukkig kan ze er goed mee leven - maar dat terzijde) Ik heb direct een foto laten maken en jahoor, een grote witte steen was zichtbaar. Iwi heeft al eens een eierstokcyste laten verwijderen en di eingreep was erg zwaar. Ze heeft het nog twee maanden daarna moeilijk gehad met eten en alles.
Toch was voor mij duidelijk: die rotsteen gaat eruit, Iwi heeft pijn en ik wil dit niet. Ze is nu in goede conditie en ze heeft zich er al eerder doorgeslagen, dus let's go for it.
De dag erop is ze geopereerd. Toen ik haar ‘s middags ophaalde, was ze alweer helemaal wakker. ze wilde niets weten van zielig zijn: ze was dolblij! Ik was stomverbaasd hoe ik haar diezelfde middag alweer zag popcornen!! Na een dag heb ik haar zelfs al samengezet met haar kooimaatje, en ze straalde aan alle kanten blijheid uit. Goed, ze had weer een jaap op haar buik, maar daar heb ik totaal geen problemen mee gehad. Ze is geen moment zwakker geweest na de operatie dan ervoor, terwijl ik ook vooraf zoiets had van, zou zo’n zware operatie wel goed gaan…
De steen in haar blaas bleek 0,8 mm, een groot onding dus. Wat ben ik blij dat ik deze keuze gemaakt heb… Een beetje bloederig, maar dit is een foto van iwi's steen:
http://www.zoeperzazke.nl/cavia/iwisteen.JPG