lieke ritzema Schreef:
——————————————————-
> even voor alle duidelijkheid: ik zorg heel goed
> voor mijn beesies hoor.
Volgens mij heb ik nooit gezegd dat u slecht voor uw dieren zorgt. Maar ongelukken gebeuren en men kan er weinig aan doen. Het belangrijkste voor de menige eigenaar is i) om te weten waar de risico's liggen, en ii) om voorbereid te zijn op noodsituaties.
U had heel veel geluk, gefeliciteerd ermee, maar dit was eerder uitzondering dan regel. Het is uiterst gevaarlijk om uw ervaring als de geldende regel te presenteren. Waarom? Omdat het in meeste gevallen toch wel fout gaat. En omdat er al zoveel foutieve en gevaarlijke info op internet staat, vooral op allerlei fora. Een poosje terug was er bv een stelletje broodfokkers (hopelijk en godzijdank van de aardbodem verdwenen) die het dekken van oude caviazeugen juist gepromoot hebben, in de trant van - ”hoezo, die dierenartsen vertellen allemaal flauwekul, oude dieren mag je best laten dekken, geen enkel probleem”. Mensen lezen dergelijke onzin, mensen zijn niet kritisch, de onzin blijft hangen. Er zijn ook geen diergeneeskundigen die dergelijke bronnen controlleren. Resultaat? Dierenleed en niets anders.
Nog een voorbeeld: “Een dier dat zich laat dekken is ook tot werpen in staat veeal zei mijn da ooit! ” Dit is een zeer gevaarlijke ketterij. Een dierenarts zou nooit zoiets gezegd hebben. Want zo een “dierenarts” heeft waarsch. nooit van Belgisch witblauw gehoord, en dergelijke delinquenten worden al in de 2-de bachelor, bij huisdieren voortplanting, naar huis gestuurd. Voorgoed en gelukkig maar. De bevruchting staat nl. helemaal los van het vermogen tot het voltooien van de dracht. Net zoals het opeten van een object los staat van het verteren van dat object. Een dikbil vaars geinsemineerd door een dikbil sperma wordt perfect drachtig maar weet niet wat haar te wachten staat. Een dezelfde of een andere vaars, die een stuk prikkeldraad naar binnen werkt, weet ook niet het metalenobject van haar netmaag in haar hartzakje terecht zal komen (waarna ze met veel mazzel nog afgevoerd kan worden (slachthuis), zo niet - vette pech voor de boer).
De vergelijking van een oude zeug met een oudere vrouw is ook moeizaam. De fysische risico's van zwangerschap en bevalling bij een oudere vrouw zijn naar verhouding nul. De financiele risico's zijn er wel, maar nobody cares met een verplichte ziektekostenverzekering. Een vrouw van 50 en meer kan prima moeder worden als ze zonodig moet. Geassisteerde voortplanting is geen probleem, desnoods wordt ze volgepropt met progestagenen om de zwangerschap niet vroegtijdig te beeindigen, en als het zo ver is - halen ze dat ding uit haar lijf als het niet vanzelf wil. Ze wordt geholpen door een specialist in een ziekenhuis, niet door een vroedvrouw in een dorp. Anders zou de vrouwensterfte iets hoger liggen, zoals in 18-19-de eeuw. Dergelijke zorg zit er niet in bij de huisdieren, niet bij cavia's, maar ook niet bij de vaarzen en ook niet bij de merries. Bij de kleine dieren staat de verloskunde op een niveau vergelijkbaar met dat van een vroedvrouw. Jammer maar het is zo, en het drukt zich uit in dierensterfte. Dan is het aan de eigenaar om erover na te denken en de risicosituaties te vermijden.
In conclusie zou ik dus fokken met oude dieren nadrukkelijk afraden. Als iemand dit met opzet doet kan ik kwaad, heel kwaad worden. Want wij lappen die beesten op tegen kostprijzen, en vaak ook onder de kostprijzen. En waarom doen we dat??? Niet zodat ze weer verprutst kunnen worden. En niet voor het geld. Een dierenarts verdient niets, echt niets, geloof me. Als u het bv met een universitair docent vergelijkt is het lamentabel. U moet 2 keer zo hard werken voor de helft van het geld. Maar dit is een andere discussie. En ik zal ook nooit klagen want het is fantastisch werk.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
