2 beertjes

  • Ilonka

    Hallo allemaal,

    Ik ben hier al een tijdje niet geweest. Ik ben het baasje van Djo Djo en Senta en heb al eerder hier reacties en vragen geplaatst. Iki had toen namelijk een probleem. Ik had 2 beertjes (broertjes) gekocht deze zouden gewoon samen gaan. Ook dit advies had ik via dit prikbord gekregen. Helaas is dat bij mij niet het geval geweest en zijn ze beginnen te vechten. Ik heb ze in eerste instantie apart gezet in 2 grote kooien en dat was echt geen optie. Ik wilde er toen nog een weg doen maar toen kwam mijn man met de oplossing een flat te maken zodat ze toch apart waren en ik er niet een weg hoef te doen. Was een perfect oplossing op dat moment.

    Niet dus. Onze Senta raakte er helemaal gefrustreerd in. Rammelde aan het glas en was niet leuk voor hem. Na een tijdje toch in de kooien gedaan weer. Een in een kooi van 60 bij 140 en een in een kooi (die ik nog had) van 100 bij 40. Ik vond het al snel niet acceptabel die laatst genoemde kooi, vooral omdat het om Rexen gaat, en heb ook voor de andere een kooi gekocht van 140 bij 60. We hebben geaccepteerd dat we deze ruimte in de kamer kwijt zijn en dat was ok.

    Maar wat is nu het geval. Onze Djo Djo die dus evenveel aandacht als onze Senta kreeg bleef maar in zijn beschutting zitten en was niet echt sociaal. Senta werd een tralie knager maar wel heel sociaal en lief.

    Nu heb ik de knoop doorgehakt 2 weken geleden/ Senta is nu bij mijn moeder. Krijg de volle aandacht en is echt gelukkig.

    Djo Djo komt helemaal bij. Huppelt nu in zijn kooi (blijdesprongetjes) en is aanhalig geworden en echt een lieverd.

    Ik heb de juiste beslissing genomen. Het zou maar zo kunnen zoals iedereen zegt dat als je er een vrouwtje bij zet dat het nog beter wordt maar ik ga dat risico niet meer nemen. Nu zijn ze beide gelukkig. En krijgen echt allebei veel aandacht en de lekker dingen en de knuffels en de uitjes buiten de kooi.

    Dit is niet een beslissing van een paar weken geweest hoor. Ik heb ze vanaf 4 maand en nu zijn ze in september al 2 geweest. dus ik heb er echt heel goed over nagedacht maar ben van mening dat ik het veel eerder had moeten doen.

    Nu denken jullie wat moeten wij hiermee. Nou niets ik wilde alleen mijn verhaal kwijt,

    Groetjes Ilonka

  • Khydra

    ja, soms gaat niet nu eenmaal niet volgens de boekjes. Je moet dan gewoon je gevoel volgen en als je ziet dat de dieren daardoor gelukkiger zijn, dan is het zo.

    Tuurlijk vinden caafjes soortgenoten fijn, maar veel caven worden alleen gehouden en kunnen toch gelukkig zijn, als je ze maar voldoende aandacht geeft.

    Geniet er van

    Jannie

  • Elza

    Je hebt er goed aan gedaan hoor! Als een cavia de ander niet kan luchten of er bang voor is kan de reuk voldoende zijn om onrust te veroorzaken. Cavia's hebben een zeer goed reukvermogen.

    Ik heb ook een beertje, genaamd Binkie, het was de laatste en jongste van een nest. Hij zat nog bij zijn vader met moeder er in een hok naast. Dat had zodra Binkie in de pubertijd was gekomen zeker heibel geworden met pa. De reuk van moeders had daar wel voor gezorgd.

    Omdat Binkie de enige van het nest was die over bleef is hij alleen. Heb er wel eens over gedacht of er niet een beertje bij moest maar omdat de kans net zo groot is dat het niet werkt als de kans dat het wel werkt begin ik er niet aan. Je moet maar net een caaf vinden die er qua karakter bij past! En dat is zeker niet makkelijk.

    Binkie krijgt voldoende aandacht en doet het erg goed.

    Hebben als kind 2 zusjes gehad die goed bij elkaar konden, maar de 2 zeugjes die ik jaren geleden had en ook zusjes waren daarvan was de ene op momenten erg dominant naar de andere. Zo erg dat ik haar er wel eens tussenuit haalde om de ander even rust te gunnen. Dus ook familie is geen garantie. Het draait net als bij ons om de karakters. Veel plezier met je caafje!