er is een hele tijd geleden inderdaad een soort standaard opgezet door een werkgroep van cuyfokkers. Maar deze werkgroep bestond voornamelijk uit duitse fokkers.
De cuys zullen nooit erkend worden omdat de keurmeesters er bang voor zijn omdat deze dieren nu eenmaal de naam hebben zeer schrikachtig te zijn.
Gedeeltelijk klopt dit ook wel.
Van alle 44 cuys die ik heb zijn er 43 heel tam. Maar gedeeltelijk alleen bij mij. Ze zijn erg eenkennig.
Ik heb cuys in de woonkamer zitten in een buitenren en in een tuinhuis.
Die in de woonkamer zitten zijn wat gewend, ook als er vreemde mensen binnen komen laten ze zich, bij een rustige benadering, gewoon aaien. Maar eigenlijk doen mijn gewone cavia's precies hetzelfde.
Dit geldt ook voor het tuinhuis. Ze leven daar (de meiden tenminste) in 2 groepen van 15. Gemengd met gewone cavia's.
Ook hier weer hetzelfde verhaal. Wil je er een aaien (cuy of gewoon) rennen ze weg naar de uiterste hoek van de grote bakken zodat ze zeker weten dat je ze niet kan pakken.
De mannen die in een apparte flat zitten zijn stuk voor stuk aaibaar. Als je het hokje openmaakt blijven ze rustig zitten of komen zelfs op het randje staan vragen om een aai.
In de buitenren is er de minste kans dat je er een te paken krijgt omdat je daar simpelweg niet de hele dag in zit.
Deze groep van 15 dieren kunnen lekker hun gangetje gaan en worden alleen door mij gestoord als ze eten krijgen, of als ik schoonmaak, of door het zondagse weeg ritueel.
Het gebeurd wel eens dat er een dier naar een andere locatie verhuisd. Als ze Bijvoorbeeld van de buitenren naar de woonkamer verhuizen dan zie je dat zo een dier binnen een week veel tammer word.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat iedere cuy tam te krijgen is en dat het vaak zelfs niet eens zoveel moeite kost. Het hangt er vooral veel vanaf waar het dier zit en hoe je er mee omgaat. Laat je het dier een aan zijn lot over en geef je alleen de nodige verzorging zal hij nooit aan je wennen. (maar geldt dit niet ook voor je gewone cavia's)
Je moet alleen rustig blijven bij die dieren. Het schrikachtige van de cuy zit hem meestal in de onverwachte geluiden of bewegingen.
De onwetendheid van mensen wat betreft de cuys en hun karakter maakt de mensen bang om zo een dier aan te schaffen.
Van de mensen die ik ken en die weten wat een cuy is hoor je namelijk nooit iets negatiefs over deze dieren. In tegendeel zou ik haast zeggen. Als een cuy goed gewend is aan je zijn ze vaak liever dan gewone cavia's.
Feit blijft wel dat je altijd allert moet blijven bij deze dieren.
Een onverwachte beweging zonder dat je er erg in heb kan bij een cuy in een honderste van seconde vluchtgedrag opleveren. Cuys rennen blindelings weg, terwijl gewone cavia's vaak verstijven.
Mijn missie is dan ook om de mensen er van te overtuigen dat deze dieren helemaal niet zo schuw zijn. Een ieder is bij mij welkom en zal veel informatie krijgen en mag zeer zeker een cuy vast houden.
Tot zover mijn eigen (wijze) mening.
Groetjes Renate