Zojuist is Donna's Babe ingeslapen. Zij heeft haar laatste minuten op mijn arm door mogen brengen. De laatste dagen begon ze steeds minder te eten en te drinken. Vannacht zag ik al dat ze de moed opgaf.
Donna's Babe, meisje, ik ben blij dat ik voor je heb mogen zorgen. Rust zacht lieve meid.
Hoi Monique
Tja NOG erger vind ik het voor Donna's baby zelf hoor~!~
Als het zo berg afwaarts gaat weet je als je al een tijdje met cavia's werkt
dat er geen houden meer aan is!
En laten leven het lengen van veel leed is, ook al laat zo'n zeug dat niet duidelijk merken misschien.
Je kunt gaan bij voeren, oplappen ect ect info inwinnen her en der.
Echter goed naar een dier kunnen kijken en weten; “nu is het genoeg” is ook een ware gave!!!
Gelukkig heeft het diertje nu eindelijk rust.
gr. D#S
Ik vind het heel erg voor dit veel te jonge grietje….en zo onnodig….
INE: wat ik me afvraag is hoe jij dit al zo van te voren wist? Je zei het al direct en ik dacht toen nog: nou, je kunt het toch proberen, wie weet…je moet altijd gaan voor een kans…bij mijn ratten lukt het vaak (maar dan heb ik het over longontsteking en niet over te vroege bevallig).
Daarom vond ik ook jullie oordeel van : afgelopen zaak, erg hard overkomen toen.
Maar jullie hadden toch gelijk…Is dat bij cavia's dan zo anders? Hoe wist jij dat dan, is het een standaard gevolg van een te vroege bevalling van een zwakkige caaf of zo??? Is dan een soort “levenskracht” op of zo?
Nee, Ine had geen gelijk. Zij knapte eerst op,Ik ben nog met haar bij deda geweest,en ook zag zij niet dat ze het niet zou redden. Dit is niet gekomen door de bevalling, maar echt door het ontstoken oog. Deze is naar binnen geslagen. Zelfs zondag heb ik nog kontakt gehad met de da. Zij vermoed dat de ontsteking achter het oog is terecht gekomen,en daar verder is gegroeid.
Ik wil er verder niet over hebben,daar ik erg verdrietig ben om haar. Pas maandagmorgen begon ze te lijden. Zondagnacht merkte ik aan Donna's Babe dat het voor haar genoeg was. Toen ging ze hard bergafwaarts. heeft het vaker fout gehad. ik heb hier nog een paar lopen die geboren waren met een te laag ondergewicht. Ine zei toen,dat die het niet zou redden. Fighter groeit echter uit tot een pracht beertje. Ik vecht voor mijn caafjes,zolang als het mogelijk is,en ook houd ik heus het welzijn van het diertje in acht.
Maar Ine wil toch nooit haar ongelijk bekennen. Ook met galanthe is het mij gelukt om haar er weer bovenop te krijgen,nadat zij ineens erg was afgevallen.
Groetjes Gerda
Je hebt gedaan wat je kon Gerda en helaas heeft het niet zo mogen zijn.
Als de ontsteking naar de hersentjes overslaan (ik denk dat dit gebeurd is) dan is het afgelopen en daar kan je niks aan doen. Voor het diertje is deze rust dan het beste.
Tuurlijk is het voor Donna Babe en haar babytjes ook heel erg! Daar heb je zeker gelijk in Ine.
Hoe oud zijn deze babytjes en heb je een pleegmoeder. Ik heb anders wel een pleegmoeder waar ze bij kunnen
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's