Na negen maanden heb ik vandaag dan toch de beslissing genomen om mijn lieve Corona in te laten slapen. Heel vaak heb ik op het punt gestaan om haar in te laten slapen en dan zat ze 's ochtends weer vrolijk in haar hokje en maakte ze lieve geluidjes op schoot.
Maar de afgelopen twee weken ben ik op vakantie geweest en net daarvoor hadden we haar kiezen weer moeten slijpen. Ze logeerde bij een vriendin en toen ik haar gisteren op had gehaald schrok ik heel erg ze was zo mager geworden nog maar 650 gram ipv 900. En dwangvoer kreeg ik amper naar binnen en ze maakte geen geluidjes meer. Vanmorgen heb ik haar dus in laten slapen, dit was geen dierwaardig bestaan meer en ik heb alles gedaan wat ik kon doen. Een ding is zeker, ik heb nooit zo'n sterke caaf gehad….